پیامکی از دیار باقی !!
کُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ وَنَبْلُوکُم بِالشَّرِّ وَالْخَیْرِ فِتْنَةً وَإِلَیْنَا تُرْ‌جَعُونَ ﴿٣٥﴾ انبیاء
آدمی تنها می آید و تنها می رود و این هیاهو های اطراف ماست که ما را از خودمان بیگانه کرده است و هر گاه که نهیبی به خود زده ایم در فردانیت خود حقارتی دیده ایم که به جای اتصال به منبع لا یزال قدرت الهی به دنبال ارضای آن در رتبه بندی های اعتباری دنیای اطرافمان بوده ایم و این گونه است که گاها به حد " أَنَا رَ‌بُّکُمُ الْأَعْلَىٰ" اعتبار خود را بالا می کشیم و گاه زبان به شکوه می گشاییم که " رَ‌بِّی أَهَانَنِ " و پاسخ تمام این سرسختی ها و لجام گسیختگی های ما را خدای رحمان به زبانی نرم و مهربان این گونه می دهد که " یَا أَیُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّ‌کَ بِرَ‌بِّکَ الْکَرِ‌یمِ الَّذِی خَلَقَکَ فَسَوَّاکَ فَعَدَلَکَ "
کاش قبل از این که تنهایی مان را در بدترین زمان و مکان که چاه نا گریز قبر و زمان سخت مرگ است دریابیم دریافته باشیم ... ای انسان تو تنها به دنیا می آیی ... در میان هیاهو ها غرق می شوی اما در هیاهو ها نمی مانی بلکه تنها خواهی مرد و تنها خواهی شد آن جا که " لا تَمْلِکُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَیْئاً وَالاْمْرُ یَوْمَئِذٍ لِلَّهِ یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ اَخیهِ وَاُمِّهِ وَاَبیهِ وَصاحِبَتِهِ وَبَنیهِ لِکُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ یَوْمَئِذٍ شَاءْنٌ یُغْنیهِ " و آن گاه ندایی را خواهی شنید که " یَا أَیُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَىٰ رَ‌بِّکَ کَدْحًا فَمُلَاقِیهِ " ... چه داریم که بگوییم ... و چه می توان کرد ... و چه خواهد شد ... هیاهو هایی که عمری برای آن گذاشتم کجاست ؟!
و ناگاه صدای وایبر و واتس اپ و تلگرام و اینستاگرام هیاهو های زندگی بلند می شود و چه پیام دردناکی و چه بد زمانی و چه هولناک مکانی است
من .... خدا ... تنها ... اینجا پای میز سوال و جواب ... یهویی...!
